Geen werk vinden. Haar vaste lasten niet meer kunnen betalen. En daardoor haar schulden zien groeien. Het overkwam Henna. “Dat bracht me zoveel stress en schaamte dat ik lang wachtte met hulp zoeken.” Uiteindelijk deed ze dit toch. En kreeg ze mede dankzij het buurtteam weer controle over haar financiële situatie. “Ik ben nu schuldenvrij. En help anderen datzelfde te bereiken.”
“Wat is een geslaagd leven? Ik ben opgegroeid met het idee dat je daarvoor een goede baan, eigen huis en leuke auto moet hebben. Dat je financieel je eigen boontjes moet kunnen doppen.” Lang voldeed Henna aan dat ideaalplaatje. “Tot ik in 2010 ontslagen werd als financieel administratief medewerker bij een grote bank. En geen nieuwe baan kon vinden. Elke poging strandde: het was crisistijd, er was overal een personeelsoverschot en organisaties zaten niet te wachten op iemand van 50.”
Stress verlagen
Drie, vier jaren gingen voorbij. “Maar ik bleef denken dat mijn situatie snel zou verbeteren. Ik weigerde mezelf te zien als iemand die hulp nodig had.” Pas toen ze haar vaste lasten niet meer kon betalen én haar groeiende schulden niet meer kon aflossen, stapte ze over haar schaamte heen. “Bij Buurtteam Amsterdam Zuidoost begon ik een schuldhulpverleningstraject. Hierin kreeg ik onder meer een cursus hoe ik met geld moest omgaan. Ook trof mijn hulpverlener regelingen met mijn schuldeisers, zodat ik even tot rust kon komen.”
Die rust is essentieel, vertelt Henna. “Financiële problemen brengen veel stress met zich mee. En stress tast je denkvermogen aan. Ik heb altijd overzicht, creativiteit en financiële vaardigheden gehad. Ook de vaardigheden die in de cursus aan bod kwamen. Maar nu leek dat allemaal weg. Ik kon geen normale brief meer schrijven.” Zodra haar stress wat afnam, begon Henna te lezen. “Over de invloed van schulden op je gedrag. Over de gevolgen van stress. Over schuldhulpverlening – en zeker over wat ik zélf kon doen. Zo wilde ik de grip terugkrijgen op mijn leven. En dat lukte!”
Emoties bespreken
“Ik pakte mijn traject zó actief op dat er tijd overbleef voor persoonlijke gesprekken met mijn schuldhulpverlener. En dat deed me ontzettend goed: praten over de emoties die bij schulden kwamen kijken, van de schaamte tot de spanning en stress.” Henna besloot de buurtteamdirecteur hierover een brief te schrijven. “Ik gaf aan hoeveel het mensen helpt als hun emoties aandacht krijgen – naast praktische ondersteuning. Hoe een schuldhulpverleningstraject dan sneller en soepeler kan gaan. Ik pleitte ervoor om meer van dat soort gesprekken met Amsterdammers te voeren.”
De directeur gaf Henna een plek in de cliëntenraad. En vroeg haar een projectplan te maken om met lotgenoten over de beleving van schulden te praten. “Maar toen kreeg ik borstkanker en heb ik die activiteiten in de ijskast gezet. De behandeling en mijn eigen schuldhulpverleningstraject kregen voorrang. Net als het opzetten van een praatgroep voor kankerpatiënten.” Die was eerst alleen bedoeld voor vrouwen met dezelfde culturele achtergrond als zij. Maar al snel voor alle vrouwen met kanker. “Zo’n initiatief was er nog niet in Zuidoost. En er was duidelijk behoefte aan.”
Problemen aanpakken
Haar lotgenotengroep voor (ex-)kankerpatiënten bestaat nog steeds, ook nu ze zelf kankervrij is. “Die valt binnen een stichting die ik ben begonnen. Evenals de workshop ‘Schulden en emoties’. Deze verzorg ik sinds 2020, het jaar dat ik mijn schulden afbetaalde.” Tijdens de workshop spoort Henna deelnemers aan om hun schulden te bespreken en hun gedrag te veranderen. Daarbij zoekt ze samenwerking met het buurtteam, waar ze ook in de Raad van Advies zit. “Door die samenwerking komt er vóór, tijdens en na schuldhulptrajecten de juiste aandacht voor de gevoelens van Amsterdammers.”
Henna heeft veel respect voor buurtteammedewerkers. “Zij zetten zich met hart en ziel voor je in, zijn professioneel én aardig. Dat zit ’m ook in details. Toen ik ziek werd, kreeg ik bijvoorbeeld een mooie fruitmand.” De persoonlijke betrokkenheid van het buurtteam is inspirerend, zegt ze. “Het stimuleert mensen om zelf óók betrokken te blijven bij hun traject. Om niet alles over de schutting te gooien, maar zoveel mogelijk mee te werken aan een oplossing. Zo creëren ze sneller ruimte voor een betere toekomst, zonder schulden en met nieuwe kansen. Bijvoorbeeld een leuke baan of een interessante studie.”
Nieuwe koers kiezen
“Zelf wil ik binnenkort aan de slag als Life Coach. Daar doe ik nu een prachtige opleiding voor. Met wat ik hier leer kan ik me straks nóg sterker maken voor anderen. En ook mijn eigen ervaringen helpen daarbij: ik weet hoe het is om te stranden, toch weer uit te varen en een nieuwe koers te kiezen.” De wens om te coachen past bij het inzicht dat ze de afgelopen jaren opdeed. “Ik weet nu dat een geslaagd leven niet draait om materieel bezit of status. Om wat voor huis, auto of baan ik heb. Voor mij draait het om anderen helpen. Daar word ik het allergelukkigst van.”
Contact