“Ik zat de hele dag op de bank”, zegt Jamani. “Niets voor mij. Ik was dan wel net met pensioen, maar ik wilde bézig zijn, me nuttig voelen, ook buitenshuis.” Daarom was hij blij dat hij als vrijwilliger aan de slag mocht bij Huis van de Wijk De Meeuw, één van de vestigingen van Buurtteam Amsterdam Noord. “Ik leid bezoekers naar de juiste medewerkers. En soms krijg ik zelf ook hulp.”
Het buurthuis openen en sluiten. Spullen klaarzetten voor alle activiteiten in het Huis van de Wijk – van cursussen tot lotgenotencontact. En mensen vriendelijk welkom heten als ze binnenlopen. Maar ook: een praatje met hen maken, goed luisteren als ze ergens mee zitten en hen zo nodig in contact brengen met een buurtteammedewerker die hen kan helpen. Dat is in een notendop wat Jamani twee dagen per week doet in De Meeuw. “Inmiddels alweer zeven jaar”, zegt hij. “En met nog evenveel plezier als in het begin.”
Problemen voorkomen
In die zeven jaar heeft hij het buurtteam – en diens voorloper Doras – goed leren kennen. Hij vindt het “heel fijn” dat er een plek in de wijk is waar buurtbewoners met al hun grote en kleine vragen terechtkunnen, bijvoorbeeld op het gebied van wonen, werk, gezondheid, zorg, veiligheid, ontmoeting en geld. Volgens Jamani kunnen mensen vaak een heleboel zelf oplossen. Of met hulp van buren, vrienden of familie. “Áls het buurtteam al moet helpen, dan is een klein beetje ondersteuning vaak genoeg.”
Zelf krijgt Jamani ook wel eens hulp van het buurtteam. “Ik kom uit Marokko, maar woon nu meer dan 40 jaar in Nederland en begrijp de taal uitstekend. Soms ontvang ik alleen officiële brieven waarvan ik niet zeker weet of ik ze snap. Dan vraag ik een buurtteammedewerker of hij misschien even mee wil lezen.” Formele taal maakt bureaucratische processen vaak moeilijker, vertelt hij. “En die zijn sowieso al vrij lastig.” Zijn zoon is bijvoorbeeld mantelzorger van zijn vrouw en mag daarom gratis bij hen in de buurt parkeren. Maar voor die vergunning waren wel eerst allerlei stappen en documenten nodig. Ook daarin stond een buurtteammedewerker hem met raad en daad bij. “En het is gelukt! Nu is het makkelijker voor mijn zoon om langs te komen.”
Graag binnenkomen
Buurtteammedewerkers geven ook ondersteuning bij complexere vraagstukken, weet Jamani. Ze kijken goed wat iemand wil en nodig heeft. Daar zoeken ze dan een passende oplossing bij. Soms kan dat lange begeleiding zijn, soms kort; soms van alleen een buurtteammedewerker en soms ook van een specialist, zoals een schuldhulpverlener of sociaal raadslid. Maar altijd zoveel mogelijk op maat. Jamani is blij is dat hij een steentje kan bijdragen aan de impact van het buurtteam, door te helpen om van het Huis van de Wijk een prettige, toegankelijke plek te maken. “Ik probeer ervoor te zorgen dat bezoekers zich welkom voelen en sta altijd open voor een gesprek. Bijvoorbeeld wanneer iemand met een vraag binnenkomt, mij als eerste ziet en me direct om hulp vraagt. Of als een bezoeker huilt aan zijn tafel en ik vraag wat er aan de hand is. Als het nodig is, breng ik zo’n iemand in contact met de juiste buurtteammedewerker.”
Hoe hij zelf bij het Huis van de Wijk terechtkwam? “Ik woon hier op nog geen vijf minuten lopen vandaan. Dus ik wist al dat het bestond. Maar ik kwam er pas binnen toen ik op zoek was naar iets om te doen; iets waarmee ik buitenshuis nuttig kon zijn en tegelijk contact kon maken met andere mensen.” Hij besloot eerst de sfeer te proeven. “Ik dacht: laat ik er kort heengaan, wat koffiedrinken, een babbeltje maken. Maar voor ik het wist was de dag voorbij en moest ik me haasten om op tijd thuis te zijn voor het avondeten. Zó leuk was het er.” Dus kwam Jamani er vaker. En op een dag sprak de beheerder hem aan. “Die zei: ‘Je bent goed met mensen, vriendelijk, maakt ze rustig. Zou je hier niet willen werken?’ ‘Ja!’, zei ik. Sindsdien ben ik hier beheervrijwilliger.”
Vertrouwd gezicht
De meeste buurtteammedewerkers zijn pas ná Jamani in het Huis van de Wijk komen werken. Voor hen is hij een vertrouwd gezicht, een haast vanzelfsprekende rots in de branding. Sommigen noemen hem zelfs ‘De Directeur’ – met een knipoog, maar niet zonder reden: de 70-plusser dwingt met zijn inzet, humor en vriendelijkheid bij iedereen respect af. Andersom heeft Jamani ook zijn buurtteamcollega’s hoog zitten. “Ze tonen grote betrokkenheid bij de buurt”, zegt hij. “Daarmee hebben ze heel veel waarde voor de mannen, vrouwen, kinderen en ouderen die hier wonen. Ik vind het fijn dat ik daaraan kan bijdragen. En ik hoop dat nog lang te mogen doen.”
Contact